رای کامینز در سال 1922 و در داستان علمی تخیلی خود به نام دختری در اتم طلایی می نویسد: زمان موضوعی است که در یک لحظه مانع از وقوع هر چیزی می شود.

این تعریف به شکلی کاملازیبا عملکرد زمان را در یک جمله خلاصه می کند. اما چگونه زمان از وقوع همه چیز در یک لحظه جلوگیری می کند؟ چه فرآیندی زمان را به جلو می برد و از عقب برگشتن آن جلوگیری می کند؟ در مطالعه جدیدی که در نشریه Physical Review Letters به چاپ رسیده، گروهی از فیزیکدانان نظری مجددا مفهوم پیکان زمان را بررسی کرده اند. این مفهوم آهنگ رو به جلو و بی رحم زمان را بیان می کند. همچنین در این تحقیق شیوه ای متفاوت از چگونگی بیان زمان در مقیاس جهانی مطرح شده است.