فیلم «شیار 143» هر آنچه دارد بر دوش بازی کم نقص مریلازارعی و درایت نرگس آبیار برای انتخاب او به عنوان بازیگر نقش الفت و البته تسلطش بر قصه و قصه گویی است.

نرگس آبیار با اقتباس از داستانی که خودش بر مبنای زندگی واقعی مادر یک شهید به رشته تحریر درآورده، فیلمنامه شیار143 را نوشته و در واقع با همین رویکرد اولین قدم درست و محکم برای رسیدن به فیلمنامه ای ساده، اما همراهی برانگیز را برداشته است. در دل سینمای بی بضاعت (و نه کم بضاعت) ایران که خالی بودن از فیلمنامه های جانانه گریبانگیرش شده، سراغ گرفتن از داستان های کوتاه و بلند برای خلق موقعیت های داستانی و پردازش تراشیده تر شخصیت ها، شاید اولین و کوتاه ترین مسیر برای امتحان شانس داشتن فیلمنامه خوب باشد.