تصمیم گیری در هر سازمان در یک طیف قرار می گیرد. از یکسو تصمیم گیری های کوچک روزمره هستند که طی زمان ارزش زیادی برای سازمان ایجاد می کنند. مثلاآمازون یا کاپیتال وان و سایر شرکت ها قبلااین موضوع را حل کرده اند که چگونه به طور خودکار چنین تصمیم گیری هایی انجام شود. مثلااینکه آیا محصول B را به مشتری که محصول A می خرد توصیه کنیم یا خیر یا مشتریان با ویژگی های خاص خود چه میزان صرف زمان را مناسب می دانند.

در سوی دیگر این طیف، تصمیمات بزرگ و استراتژیک قرار می گیرند که به ندرت اتخاذ می شوند. مثلااینکه 20 میلیارد دلار تسهیلات تولید را در آینده در کجا سرمایه گذاری کنیم. شرکت ها همه اطلاعات لازم و