بحث اخذ مجوز برای انتشار کتاب، بحث تازه ای نیست. احتمال می دهم در زمان کوروش هخامنشی هم بوده وقتی انتشاراتی ها داشتند با چکش، کتاب روی تخته سنگ منتشر می کردند اما اداره لوحه های سنگی، اعلام می کرد که دست نگه دارند چون هنوز مجوز لازم صادر نشده! این را می شود در آثار به جا مانده در آن دوره هم دید که یک عده در صف ایستاده اند برای گرفتن مجوز! درباره دوره قبل هیچ نمی گویم چون این قدر که ما گفتیم و مسئولان قبلی انکار کردند دیگر خودمان هم دچار شک شده ایم که شاید قبلا همه چیز خوب بوده! در دوره جدید، مدیر اداره کتاب، در حد مقدورات، سعی کرده مشکلات را حل کند. علی شجاعی صائین را 27 سالی ست که می شناسم. آدم ملایم و فرهنگی ای ا ست و در عین حال اهل کار. حداقل کاری که کرده، زمان حداکثری صدور مجوز را که گاهی به دو سال هم می کشید، به طرز چشمگیری کاهش داده. او در این باره گفته: «میانگین زمان صدور مجوز کتاب برای کتاب بزرگسال 25 روز و برای کتاب کودک 20 روز است. طولانی شدن تعیین تکلیف کتاب ها نیز مربوط به کتاب هایی است که از گذشته در ارشاد مانده بوده و ما کار بررسی مجدد و تجدیدنظر در آنها را پیگیری می کنیم.» می دانم که بحث ممیزی و بهبود وضع در این بخش، زمان بر است اما مسئولان مربوطه و از جمله علی شجاعی، فکر عمر ما هم باشند. آقای شجاعی، حتما آن تصنیف قدیمی را یادشان هست که روزگاری خیلی معروف بود: «نامه رسان نامه من دیر شد.»