ما انسان ها خجالتی به دنیا نمی آییم، اما توانایی خجالت کشیدن داریم. تمایل طبیعی برای خجالت را درموقعیت های خاص، یاد می گیریم. یاد می گیریم از خودمان خجالت زده شویم چون کسی که در زندگی مان برایمان مهم است ما را به سمت خجالت سوق داده است. استفاده والدین از ابزار شرم با هدف تنبیه و تربیت می تواند عمیق ترین تاثیرات را روی کودکان بگذارد. با وجود این، پیام های شرم از معلمان، خواهر و برادرهای بزرگتر و همسالان هم می تواند بر تصویری که کودک از خودش دارد تاثیر بگذارد. پیام های خجالتی که در کودکی دریافت می شوند را خیلی دشوارتر می توان از بین برد. پیام های خجالت اغلب کلامی هستند اما در نگاه اهانت بار، تحقیر آمیز یا حاکی از نفرت نیز وجود دارد.