در بین سیاست ورزان و کنشگران اجتماعی، فرصت طلبانی یافت می شوند که به قول معروف هوای باد را دارند و همیشه مراقب «جهت» آن هستند تا خود را با آن به هر طرف که می وزد، هماهنگ کنند. البته تعداد و «جماعت» آنهایی که این ویژگی را دارند به میزانی نیست که بتوان میانه دو جناح اصلی حوزه سیاست را به آنان ربط داد. حتی اگر تعریفی هم برای جناح میانه بتوان ارایه کرد، نه با عنوان «هم آن و هم این» بلکه با موضوع «نه آن و نه این» قابل بحث است. پیش از ورود به بحث، این فرض را درنظر می گیریم که در ایران، تاکید بر دینداری، خدمتگزاری و عرق ملی، همواره در حرکت ها و تحرکات سیاسی و اجتماعی فعالان این دو عرصه، نقش جدی ایفا