یکشنبه شب به مناسبت تولد سهیل محمودی جمعی از شاعران در انجمن شاعران ایران جمع شده بودند تا جشن تولدی را برگزار کنند اما این برنامه پایان غم انگیزی داشت.

در این جشن که سیدمحمد خاتمی رئیس جمهور اسبق کشورمان هم حضور داشت از مشفق کاشانی شاعر نامدار دعوت شد تا برای حاضران شعر بخواند اما شعرخوانی اش به آخر نرسید و در نیمه های غزل به خاطر ایست قلبی و در سن 89 سالگی برای همیشه با زندگی خداحافظی کرد. عباس کی منش (مشفق کاشانی) مرداد 1304 در کاشان به دنیا آمد. او در دوره دبیرستان و بعدها نیز در اداره فرهنگ کاشان با برخی شاعران آن زمان از جمله سهراب سپهری دوست و همکار بود و حتی روی اولین کتاب سپهری هم مقدمه نوشت و او را به جامعه ادبی معرفی کرده بود. مشفق با اتمام تحصیلات به استخدام اداره فرهنگ کاشان درآمد و همزمان به تحصیل نیز پرداخت. مشفق در سال 1333 برای ادامه تحصیل در رشته بودجه و حسابداری راهی تهران شد. حضور در پایتخت در آن سال ها موجب توجه مشفق به مباحث سیاسی و اجتماعی شد. مشفق کاشانی موفق شد در سال 1340 از دانشکده علوم اداری دانشکده حقوق در مقطع کارشناسی ارشد فارغ التحصیل شود و در نهایت در سال 1358 نیز بازنشسته شد. از این شاعر فقید مجموعه شعرهایی همچون سرود زندگی، سراب آفتاب، آذرخش، آینه خیال، گزینه ادبیات معاصر، شب همه شب، هفت بند التهاب، پنجره ای به آفتاب، در صلای غم، تضمین 12 بند محتشم کاشانی و سیرنگ به جا مانده است.