گروه تاریخ و اقتصاد: شب هنگام به محلی رسیدیم که به زنجان معروف است و بیشتر قسمت های این شهر غیرمسکونی است، اما گویند در گذشته این شهر یکی از بزرگ ترین شهرهای ایران بوده است.

این شهر در دشتی در میانه دو کوه بلند که لخت و خالی از جنگل هستند قراردارد. ما دیدیم که حصار شهر دیگر قابل تعمیر نیست، اما در داخل حصار هنوز خانه و مساجد بسیاری همچنان استوار و برپا بودند. در خیابان های آن نهرهایی می گذشت اما همه آنها اینک خشک و بی آب هستند. می گویند زنجان در گذشته محل اقامت داریوش و مقر سلطنت او بود که این شهر را برای سکونت خود برگزیده بود و نیز از همین شهر بود که با سپاه خود به جنگ اسکندر بزرگ رفت. در زنجان مردم از ما خوب پذیرایی کردند و آنچه از خوراک نیاز داشتیم مخصوصا میوه های خوب و عالی آوردند. و پنج شنبه 26 ژوئن تا میان روز به شهر بزرگ سلطانیه رسیدیم و با میران شاه پسر تیمور که منتظر آمدن ما بود دیدار کردیم.

سفرنامه کلاویخو، سفیر پادشاه اسپانیا

قرن چهاردهم میلادی