ارومیه، نگین سرخ آذربایجان! نگینی که برای قرن ها و هزاره ها مهم ترین دلیل مهاجرت صدها هزار پرنده مهاجر به این منطقه شده بود اکنون به سفیدی گراییده است. از آن همه شور و هیاهوی دسته های چند صد هزار تایی فلامینگو و پلیکان و تنجه و اردک و... چیزی جز یک بستر خشک و تفیده و شوره زار باقی نمانده است. همه جا را لایه های قطور نمکی فراگرفته، نه از آن تنوع 230 گونه ای پرندگان، نشانی باقی مانده و نه از کشتیرانی و خیل گردشگرانی که برای لجن های درمانی به ارومیه می آمدند، دیگر آبی در دریاچه باقی نمانده است. توسعه بی امان سدسازی و کشاورزی افسارگسیخته و ناپایدار و بهره کشی از منابع آب زیرزمینی در سراسر کشور به ویژه در ارومیه، چنان بلایی بر سر نگین سرخ آذربایجان آورده که امروز موضوع احیای آن به مساله ای ملی و چالشی بزرگ برای کشور تبدیل شده است.