جاودانگی ذات بشر است؛ دست خودش نیست! علاقه به جاودانگی از ابتدایی ترین دوران عمر بشر حضور داشته و حالاکه بیشتر از بیست ویک قرن از حضور متمدنانه بشر روی زمین می گذرد، این میل به نقطه اوج خودش رسیده است، البته با یک تفاوت کوچک! ذهن بشر امروز آنقدر رشد کرده است که دلش را به اراجیف کیمیاگران قرون وسطی خوش نکند! او می خواهد همیشه حضور داشته باشد و چه حضوری در این قرن می تواند جاودانه تر از حضور در عکس باشد. عکس ها یکی از منابع درجه یک برای تاریخ نگاران امروز هستند و این چرخه به همین شکل ادامه خواهد داشت. با رسیدن به قرن بیست ویکم، شیوه های عکاسی هم تغییر کرد تا جایی که این روزها سلفی گرفتن مد شده است. دوربینی که به سمت خود می گیریم و لحظاتی که دوست داریم را ثبت می کنیم.