نسل کشی ارامنه که ارمنی ها آن را «جنایت بزرگ» می خوانند، یکی از پیامدهای ناگوار جنگ جهانی اول بود که بی ثباتی و هرج و مرج را به قلمرو امپراتوری عثمانی کشاند.

هرچند برخی پژوهش های تاریخی در این باره بر این گمان است که پروژه نابودی ارامنه که ادعا می شود به قتل جمعیتی حدود 200 هزار تا 1.5 میلیون ارمنی منتهی شده، عمدی و از پیش برنامه ریزی شده بوده و در نتیجه مصداق نسل کشی است، ولی برخی دیگر از مورخان ان را نتیجه بی ثباتی سیاسی دانسته و تاکید می کنند بین سال های 1915 تا 1917 که این فاجعه رقم خورده، بسیاری از ترک های قلمرو عثمانی نیز جان خود را به سبب قحطی و درگیری از دست دادند. یکی از شواهدی