«فکر ایجاد تشکل اقتصادی زمانی در ذهن من کلید خورد که در کودتای 28مرداد در کنار خانه مرحوم دکترمصدق حضور داشتم و دیدم که هموطنان نابخردم منزل مرحوم مصدق را غارت کردند. در همان جوانی این مساله در ذهن من شکل گرفت که با مردم فقیر هیچ نهضتی را نمی شود بر پا کرد. حتما مردم باید از غنایی برخوردار باشند تا به فکر جامعه شان باشند و به راه غلط نروند.» این سخنان مردی است که برای صنعتی شدن کشور گام های محکمی برداشت و تمامی طول عمر خود سعی در تقویت روحیه تشکل گرایی در جامعه کرد. به گفته محسن خلیلی عراقی، پدر صنعت ایران: «یک تشکل گرا به هیچ وجه مجاز نیست مصلحت شخصی خود را بر مصلحت ملی ترجیح دهد. ما باید انتقاد کنیم و از انتقاد هم نرنجیم.» این گفت وگو را در ادامه می خوانید: