فردریک باستیا در مقدمه کتاب خود با عنوان «همانند سازی اقتصادی» از نقطه اشتراک اقتصاددان های کلاسیک، ریکاردو و مالتوس، با سوسیالیست ها و کمونیست های پیشامارکسیستی زمانه خود پرده برمی دارد. این دو دسته در نتایجی که می گیرند متفاوت اند. اما حقیقت این است که هردو در درک بنیادینشان از جامعه متفق القول اند و آن چیزی نیست جز پیش فرض وجود یک ستیز و تخاصم بنیادین و گریزناپذیر میان دلبستگی های گونه گون اعضای جامعه. «باستیا می گوید اگر این فرض را بپذیریم که دلبستگی های گونه گون آدم ها به حسب ماهیتشان با یکدیگر در ستیز و تخاصم اند و دفع این مخاصمه تنها با ابداع بوالهوسانه یک نظم مصنوع اجتماعی ممکن تواند