هیچ وقت قرار نبود سال کهنه اینقدر کش بیاید، قرار نبود هرساعت آن با تمام 60دقیقه و60ثانیه اش بگذرد. قرار بود مثل همان داستان اختراع ماشین زمان، پیرمرد مهربان حواسش باشد که زمان، نسبی است و گاهی تند بگذرد و گاهی یواش. اما الان انگار قرارش را بهم زده است مدام طولانی و طولانی می شود. آنقدر طولانی که بعضی ها یادشان می رود این سال کهنه رفتنی است و فقط اضطراب تعطیلات و نبودن ها و کمبودها به یادشان می ماند. هرچند بعضی نشانه ها یادشان می آورد که آنطورها هم نیست؛ از ماهی های قرمز دم گلفروشی ها که مدام در رسانه ها و شبکه های اجتماعی اعلام می شود با خریدنشان در این کشتار دسته جمعی شرکت نکنید. از سبزه هایی