مذاکرات هسته ای به گردنه رسیده و تا توافق نهایی چند ماهی دیگر نمانده است. در این وقت باقی مانده وظیفه سنگین دولت و گردانندگان آن، صیانت از این مذاکرات است؛ گردانندگانی که هیچ کدام نوظهور و تازه از راه رسیده نیستند و ریشه در دولت و حکومت دارند و دست تقدیر آنها را در کنار هم قرار نداده است و تصادفی نیست که همین دولت؛ روحانی و ظریف، برگزیدگان حکومت در امر پیشبرد مذاکراتند. بی شک مسایل زیادی در آغاز و انجام این مذاکرات دخیل بوده است. یکی از آنها وضعیت اقتصادی و کاهش قیمت شرایط هم اگر میزانسن قدرت به اینگونه که هست نبود، مذاکرات به این مرحله نیز نمی رسید. آنچه بیش از هرچیز در وضعیت ایران کارایی دارد، چیدمان متوازن و متناسب قدرت، به نحوی است که راه را باز می کند. اگر این میزانسن جفت و جور نباشد، قطعا کارها در نقاط حساس و استراتژیک قفل می شود.