قال الامام الباقر(ع): «یوما رجل عنده: اللهم اغننا عن جمیع خلقک، فقال ابوجعفر(ع): لاتقل هکذا، ولکن قل: اللهم اغننا عن شرار خلقک، فان المومن لایستغنی عن اخیه»

مردی در حضور امام باقر(ع) دعا کرد و گفت: خدایا! ما را از همه خلقت بی نیاز گردان. حضرت فرمود: چنین مگو! بلکه بگو! خدایا، ما را از بدان خلقت و اشرار مردم بی نیاز گردان، زیرا شخص مومن و با ایمان از برادر دینی خود بی نیاز نیست.(1)