یک مشکل جدی ما این است که کلمات و اصطلاحات قدیمی را برای بیان موضوعات جامعه جدید استفاده می کنیم، در حالی که معانی سنتی آن کلمات همراه آنهاست، و در جامعه جدید آن کلمات برای بیان مفاهیم و مقاصد دیگری باید به کار رود، و اگر نتوان مفاهیم جدید را بر آن کلمات بار کرد، آن کلمات مهجور و متروک و حتی ضدارزش خواهد شد. شاید برخی افراد به یاد داشته باشند که ابتدای انقلاب یکی از فعالان سیاسی و مدیران دولتی کوشید که کارگر را در قانون کار در قالب مزدوری تعریف کند. روشن است که مزدور یعنی کسی که مزد می گیرد و در ازای آن کار انجام دهد و این همان معنای کارگر است، ولی مفهوم متبادر به ذهن از مزدور یعنی کسی که فاقد