عادتش این بود، سرش را پایین می انداخت گزارش و خبر را یک ضرب می خواند به صفحه آخر که می رسید تیتر را یافته بود بدون مکث برگه کاهی مخصوص تحریر را می کند، با خطی درشت تیتری چند کلمه ای می نوشت و روی صفحه اول گزارش منگنه می کرد.

لبخند مخصوص برلبانش نقش می بست زیر تیتر را برای ارسال به حروفچینی امضا می کرد و می گفت «همین خوب است برو...» بعد هرچه فکر می کردی می دیدی از این تیتر بهتر واقعا نمی شد انتخاب کرد.

سرعتش در انتخاب تیتر بی نظیر بود. تمام اصول در انتخاب تیتر خوب را در ذهن مرور می کرد اینکه مبهم و پیچیده نباشد، وزن داشته باشد، صریح، ادیبانه و فاخر باشد، کلمه تکراری نداشته باشد، کوتاه،