این نمایشگاه تا روز 31 اکتبر همان سال ادامه داشت. بیش از 61 هزار تاجر از چهار گوشه دنیا در این نمایشگاه 96 هکتاری حضور یافتند و شمار کل بازدیدکنندگان آن 28،121،975 نفر بوده اند. برج ایفل به عنوان نماد این اکسپو و آغاز عصر کاربرد همگانی فولاد در معماری ساختمان شناخته شده است. معمار برج ایفل یعنی گوستاو ایفل در نظر داشت برجی بسازد که نماد مدرنیته باشد. ساخت برج ایفل در سال 1887 آغاز و در 31مارس 1889 به پایان رسید. در آغاز برج ایفل برای نمایشگاه جهانی و به مناسبت صدمین سالگرد انقلاب فرانسه ساخته شد ولی پس از ساخت این بنا مورد قبول همگان واقع نشد و 300 نفر که در بین آنها می توان از امیل زولا، گی دو موپاسان، شارل گارنیه و همچنین الکساندر دوما نویسنده شهیر فرانسوی نام برد، به ساخت آن شدیدا اعتراض کردند. ساخت برج ایفل دو سال و دو ماه طول کشید و 850 نفر در ساخت آن نقش داشتند. این برج از 18 هزار و 38 قطعه ساخته شده است و برای اتصال آنها از 5/ 2 میلیون پیچ، مهره و میخ پرچ استفاده شده است. ارتفاع برج 324 متر است که در زمان خود مرتفع ترین برج جهان بوده است. وزن برج ایفل بیش از 10 هزار تن است که 7 هزار و 300 تن آن فولاد است. از جمله زیبایی های این برج نورپردازی آن است. سابقه نورپردازی برج ایفل به این شکل به سال 1985 برمی گردد. در سی و یکم دسامبر 1985 پیر بیدو از طرحی پرده برداری کرد که به وسیله 336 عدد پروژکتور بخار سدیم پر فشار به رنگ کهربایی (نارنجی-زرد) نورپردازی شده بود.

این نوع از نورپردازی که موفقیت همه جانبه بین المللی را در پی داشت، آغازی برای نورپردازی نمادها در پاریس و شهرهای فرانسه و به تبع آن جهان شد.