درنای سیبری، پرنده ای است بلند قامت که قدش به 1.5 متر هم می رسد. این گونه جانوری بشدت در معرض خطر انقراض قرار دارد.

درنای سیبری را به 3 جمعیت شرقی، مرکزی و غربی منطقه سیبری تقسیم می کنند که بجز جمعیت شرقی، دیگر درناهای این دسته تقریبا منقرض شده اند. از درناهای سیبری شرقی، حدود 3000 گونه باقی مانده است.

درناهای سیبری در تالاب ها و چشمه های پرآب زندگی می کنند. چین، هند و روسیه، زیستگاه اصلی درناهای سیبری است. گاهی تعداد اندکی از این گونه جانوری در مناطق شمالی کشور هم دیده می شود.

عوامل بسیار زیادی باعث شده این پرنده کمیاب در معرض خطر انقراض قرار بگیرد. شکار بی رویه درناهای سیبری، استخراج نفت از زیستگاه های این حیوان، مسموم شدن این پرنده، خشک شدن تالاب ها و رودخانه ها و استفاده از آفت کش ها، زندگی این گونه نادر جانوری را به خطر انقراض کشانده است.

دانه های گیاهی و ریشه ها، مهم ترین منبع تغذیه درناهای سیبری است که البته ماهی را هم می توان به عنوان غذای مورد علاقه آنها به حساب آورد.

طول عمر درنای سیبری را 70 سال تخمین می زنند و جفت ها همیشه با هم زندگی می کنند. حتی برخی یافته های علمی حاکی از آن است که اگر یکی از درناهای سیبری جفتش را از دست بدهد، جفت دیگر تا پایان عمرش با درنایی دیگر زندگی نخواهد کرد. از این رو آن را به عنوان پرنده ای وفادار می شناسند.