دکتر سید ابوالحسن مخزن موسوی، انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

این کتاب، نخست به نگرش تاریخی درباره انسان کامل می پردازد و ابن عربی را به عنوان آغازگر نظامی نوین برای عرفان نظری معرفی می کند.

نویسنده در ادامه به پیشینه پژوهشی درباره انسان کامل می پردازد که مهم ترین منبع در این زمینه مربوط به عزیزالدین نسفی است که در نیمه دوم سده هفتم، رساله های خویش را به صورت کتاب با نام انسان کامل منتشر کرده است.

موسوی در ادامه نظریه انسان کامل را در مکاتب و ادیان دیگر بررسی می کند. نخست به آیین هندو و بودایی می پردازد که از دید وی، هر دوی این مکاتب، اساس شان بر ریاضت گذاشته شده است. تائوییزم و کنفوسیانیزم به فرهنگ چینی نزدیک ترند اما تعالیم کنفوسیانیزم با زندگی اجتماعی و نیازهای آن تناسب بیشتری دارد.

تعالیم مکتب کنفوسیوس، تعالیم دین زرتشت، تعالیم مانویت، عقاید مسیحیت، انسان کامل در اناجیل، تعریف خلافت، خلافت در قرآن کریم، مفهوم نجات در اسلام و مباحثی از این دست، از دیگر مطالب این کتاب است.