اوضاع آب وخیم و نگران کننده است، اما کسی باور نمی کند. چند سال است که اهل فن دارند انذار می دهند که ادامه این روند کشورمان را «سومالیزه» می کند، اما کو گوش شنوا. بحران آب را البته همه می گویند با یک عزم و همت ملی می توانیم پشت سر بگذاریم، اما انگار این عزم و همت یک چیزی بیرون از ما و متعلق به آینده است و ان شاءالله اگر خدا بخواهد یک روزی به آن می رسیم. جدای از آب کشاورزی و سفره های زیرزمینی، آب شهری هم اوضاعش خراب است و تاخیر در اصلاح الگوهای مصرفی ما را با یک «افتضاح» جدی مواجه می کند، اما توی شهر که می چرخی و با مردم شهر که حرف می زنی و بی مبالاتی شان را در مصرف آب که می بینی، می فهمی که نه