جام جم- تنها فرد و اجتماع، موضوع اخلاقیات اسلامی نیست و ممیزه اخلاق اسلامی را باید در اخلاق عبادی یافت. اعمال اسلامی با نیت انجام می شوند. نیت، پیوند میان شریعت و اخلاق است.

از سوی دیگر، نفس فعل اخلاقی ارزش ندارد و تنها با نیت اخلاقی است که کاری محتوای اخلاقی می یابد. از نیت که بگذریم، دین با مضامین عبادی از آموزه های بشری متمایز می شود. اخلاق عبادی در اسلام از سویی دیگر با فرد و اجتماع در ارتباط است. عبادت در کوهستان و عزلت نشینی، آرمان مورد نظر اسلام نیست. مطلوب اسلام، تهذیب و تزکیه و توجه به مشکلات اجتماعی است. انتظار موعود دینی و نماز، عباداتی اجتماعی و سیاسی هستند. اخلاق عبادی از سویی دیگر، بیان کننده اصول دین است. اخلاق دینی مقتضای عبادت خدایی واحد است و در همراهی با پیامبر و برای رسیدن به معادی درخور بنده صورت می گیرد.