تلویزیون ایران، خیلی دنبال بهبود شیوه پخش خود است. حالایک نفر از من بپرسد: «این...یعنی چه؟!» یعنی اینکه وقتی شما تلویزیون بالای 40 اینچ سه بعدی اچ دی در خانه دارید، با همین آنتن های یاگی که بنده و شما به آن می گوییم: «شاخه ای و میله ای»، بتوانید همان طوری شبکه های ایران را ببینید که فارسی زبانان امریکا و اروپا، با دیش های ماهواره ای یا اینترنت می بینند [و البته همسایه دیوار به دیوار شما هم، با استفاده از همین وسایل، که ارزان تر از رسیورهای محدود و تبلیغ شده برای شبکه های دیجیتال تلویزیون ایران است، آنها را بهتر از شما می بیند!] البته این تلاش تلویزیون ایران قابل تقدیر است اما مشکلاتی هم هست از جمله اینکه همه شبکه ها، دارای جدول پخش برنامه نیستند و اغلب اوقات هم، آنهایی که جدول پخش برنامه دارند، اطلاعات شان به دلیل ضعف های تکنیکی آنتن های شاخه ای، قطع می شوند و دقیقا به خاطر همین ضعف، شما نمی توانید از گزینه روشن شدن تلویزیون برای دیدن یک برنامه خاص استفاده کنید در حالی که همسایه شما، با دیش می تواند همان برنامه را با کیفیت خیلی بالاتر ببیند و از همه امکانات تلویزیوناش هم استفاده کند یا اصلا از اینترنت سرعت بالای مخابرات با دانلود نامحدود استفاده کند و همین شبکه ها را با کیفیت خیلی خیلی بهتر ببیند!

ببینید! فردا نگویید که من دارم تبلیغ ماهواره را می کنم اما واقعیت قصه همین است که تلویزیون ایران دارد روی یک تکنولوژی زمان گذشته سرمایه گذاری می کند یعنی اگر شبکه هایش را کابلی می کرد منطقی تر بود. حالاچرا این موضوع به ذهنم رسید؟ چون هر روز مدیر یکی از این شبکه های سیما مصاحبه می کند که دارند کیفیت شبکه را به اچ دی نزدیک می کنند یعنی برای آنتن های یاگی این کار را می کنند، وگرنه همان شبکه در امریکا و اروپا، پخش اچ دی دارد.