وقتی هدف نقد گسترش دانش و بصیرت باشد اساسا از قلمرو انصاف و عدالت دور نمی شود چون هدف آگاهی رسانی است اما وقتی نقدی جنبه شخصی یا گروهی پیدا کرد یا حرفه ای مورد نقد قرار گرفت و لحن آن نقد با گزاره های ارزش محور تدوین شد ممکن است رعایت عدل و انصاف دشوار شود و در بعضی موارد نیز ممکن است منتقد به عمد از این حوزه دور شود. اگر نگاه به موضوع نقد نگاهی معرفت شناختی باشد بی انصافی و بی عدالتی کمتر اتفاق می افتد. افلاطون در «جمهوریت» می گوید: «بین دانش و ارزش نوعی رابطه تنگاتنگ وجود دارد» وقتی هدف دانش بود ارزش نیز والامی شود و وقتی ارزش والاشد بی عدالتی جایی در آن چارچوب نخواهد داشت.