یافته های نظری و میدانی جرم شناسی موید آن است که دین یکی از عوامل قوی بازدارنده از جرم است. از این رو، ارتباط معکوس بین جرم و دینداری وجود دارد به این معنا که اشخاص دیندار کمتر از افراد دین گریز، مرتکب جرم می شوند لیکن این امر به معنای مصونیت دینداران از ارتکاب جرم نیست و در عمل افراد متشرع و به نظردینداری هم مشاهده می شوند که مرتکب جرایم مختلفی می شوند و کارشان به پلیس و دادسرا و زندان هم می کشد. به راستی چرا چنین اتفاقی می افتد؟ آیا دین قدرت بازدارندگی از جرم را ندارد یا اینکه مشکل در نوع و میزان دینداری افراد است؟ این سوال از جهات مختلف قابل بحث و بررسی است و در جرم شناسی هم قابل طرح و ریشه