ابوعلی خیزرانی نقل می کند: از همسر و کنیز خود شنیدم که گفت: هنگامی که سید حضرت صاحب الزمان(عج) به دنیا آمد، نوری درخشان در آسمان از او متصاعد، و تمام فضای آسمان را پر کرد، و به افق ها رسید و من به چشم خود دیدم که پرندگان سپیدی از آسمان فرود می آیند و پرهای خود را به سر و صورت و سایر اعضای بدن مبارک وی می کشند و سپس پرواز می کنند.

من به نزد امام حسن عسکری(ع) رفتم و این قضیه را به ایشان خبر دادم، امام تبسمی کرد و فرمود: «تلک ملائکه نزلت للتبرک بهذا المولود، و هی انصاره اذا خرج» آنها فرشتگان و ملائکه ای هستند که برای تبرک جستن به این مولود مبارک و پربرکت نازل شده فرود آمده اند، و هنگامی که او ظهور کند و قیام نماید، اصحاب و یاوران وی خواهند بود. (1)

1- بحارالانوار، ج 51، ص 5