قبلاهم این حکایت را نوشته ام، اما چون واجد نکاتی قابل تامل است به اجمال تکرارش می کنم که بدانید اشکال کار از کجاست و چرا مسائل ما لاینحل می مانند و تبدیل به معضل می شوند. بعضی از رنود، مسائل را طوری طرح می کنند که به راحتی نشود حل و فصل شان کرد. خیلی سال پیش که تازه «سینما» به ایران آمده بود، بعضی رنود برای اینکه سینما را از امر عادی در بیاورند از بعضی علما سوال کرده بودند که «یک جایی هست سربسته و تاریک بدون پنجره و روزن. زن و مرد داخل می شوند در را پشت سر خود می بندند و یک چیزی را که روی دیوار می اندازند تماشا می کنند و... آیا چنین چیزی حلال است؟» امروز که سینما به امر عادی بدل شده، می فهمیم