بیایید از نقطه ای بسیار دور شروع کنیم: از اوایل دهه 60 و خانه های مردمی که جنگ در نزدیکی نفس شان بود. از گهواره بچه هایی که زیر صدای آژیر قرمز با لالایی مادرها به خواب می رفتند. اضطراب نشسته در پس زمینه زندگی این بچه ها، هیچ منطقی برای آنها نداشت: نه از سیاست چیزی می فهمیدند و نه دفاع مقدس. نه شور عشق به وطن را می فهمیدند و نه اتحاد برای مرزهایی که باید دست نخورده بماند و نه حتی چیزی از ایستادگی تا پای جان می فهمیدند. همه اینها در پس زمینه زندگی پدر و مادرها بود: همان هایی که با درک تمام معنای آن روزهای زندگی، ایستاده بودند تا یک روز خوب بیاید. اما سهم اصلی از دفاع مقدس، قسمت همه بچه های متولد