شهید«دادالله دهقان شیبانی» سال 1347 در شیراز متولد شد. دوم دبیرستان بود که به همراه برادرش به جبهه رفتند و سال 66 به عضویت سپاه درآمد و با مسئولیت های امداد گر و تبلیغات گردان تا پایان جنگ در جبهه حضور داشت. سال 70 برای تحصیل در دانشگاه امام حسین(ع) به تهران آمد و در رشته مهندسی مخابرات در سپاه تهران مشغول به کار شد. تابستان سال 92 بود که جواز حضور در جرگه مدافعان حرم حضرت زینب (س) را گرفت و با حضور داوطلبانه خود، برگ زرینی از زندگی یک مجاهد فی سبیل الله را در یک سال از ماموریت خود رقم زد. سر انجام، 2 تیر ماه 93 در حالی که پرچم دفاع از مظلومیت اهل بیت را در دست داشت به لقاءالله پیوست و به مقام قرب و شهادت در شهر حماء دست یافت. نکته جالب اینکه تاریخ اعتبار کارت ملی این شهید هم 2 تیر ماه 93 بود. همسر شهید می گوید: روزی که می خواستند بروند چند بار تماس تلفنی با او داشتم و جویای رفتن ایشان شدم که در پاسخ گفتند: «خانم دیدارمون به اونور» و این در حالی بود که ایشان قبل از حرکتشان با همه دوستان و آشنایان به طرز عجیبی خداحافظی کرده بودند. خواندن نماز شب برایشان چنان اهمیت داشت که گاهی وقتی نیمه شب به خانه می آمد، به حالت نیمه خواب استراحت می کرد تا از این فریضه جا نماند. یکی از دلایل اینکه هیچ گاه به ایشان به دلیل ماموریت های زیاد خرده نگرفتم، حدیثی بود به این مضمون که «اگر کسی از جهاد و شهادت فرار کند، خداوند مرگی نصیب او می کند به همان زودی ولی با خفت و خواری» و پس از خواندن این مطلب جرات نمی کردم به ایشان بگویم به ماموریت نرود. آنقدر عاشق شهادت بود که هنگام نماز از ما می خواست دعا کنیم مرگی غیر از شهادت نداشته باشد و همیشه و به ویژه در یک سال اخیر ما را برای شهادتش کاملا آماده کرده بودند.