والیبالیست های ما طی 11 بازی ای که انجام دادند با تمام توان جنگیدند و برای صعود زحمت زیادی کشیدند. اما متاسفانه آسیب دیدگی بازیکنان، فشار ر قا بت ها و فرسایشی بودن لیگ سبب شد تا ما نتوانیم جایگاه چهارم خود را در لیگ جهانی تکرار کنیم. البته حفظ جایگاه مهم نیست، اینکه ما توانستیم حضوری قوی و با ارزشی برابر تیم های قدر جهان داشته باشیم، برای تیم والیبال ما ارزشمند بود و چیزی از ارزش های آنها کم نمی کند.

اگر ما از چهار بازی که در برابر امریکا و لهستان در دور رفت داشتیم به یک برد دست پیدا می کردیم، شاید مشکلی برای صعود نداشتیم. در حقیقت همه چیز برای صعود به دست خودمان رقم خورده بود، اما آسیب دیدگی بازیکنان از یک طرف و ورود دیرهنگام سعید معروف به بازی ها عامل مهمی شد تا در دور رفت امتیاز لازم را کسب نکنیم. اگرچه ما در یک ر قا بت میلیمتری بازی را به لهستان واگذار کردیم، اما باید بپذیریم که لهستان از نظر تجربه و داشتن مهره های توانمند خیلی جلوتر از تیم ما در جهان است و شکست در برابر این تیم به منزله ضعف تیم ما نیست.

به نظر می رسد اگر در دور برگشت، اولین دیدار تیم ملی ایران به جای امریکا برابر لهستان بود، شرایط به نفع تیم ملی ایران رقم می خورد، زیرا برد در برابر امریکا سبب شد تا تیم ملی ما از این دو برد اشباع شود و در برابر لهستان دیگر انرژی کافی برای مبارزه نداشته باشد. به هر صورت عملکرد والیبالیست ها را تایید می کنم و اعتقاد دارم در لیگ جهانی یکی از هماهنگ ترین تیم ها را داشتیم، اما هم گروهی با تیم های قدر جهان و عدم توانایی لازم در مدیریت استرس بازیکنان سبب شد تا نتوانیم از گروه خود صعود کنیم. به هر شکل ما در جمع تیم های برتر دنیا قرار داریم و این شکست چیزی از ارزش های بازیکنان یا فدراسیون والیبال کم نمی کند.

سرمربی سابق تیم ملی والیبال