شهید «سیدجعفر منصوری» سال 1361 به عضویت رسمی سپاه در آمد و در نیمه دوم سال 1362 به صورت داوطلب به مناطق جنگی جنوب اعزام شد لیکن پس از پایان ماموریت از مراجعه به پشت جبهه خودداری کرد و بر حسب دست نوشته های موجود با خود عهد بسته بود تا زمان شهادت در جبهه حضور داشته باشد. سید با آنکه پاسدار رسمی بود به صورت بسیجی وارد لشکر 8 نجف اشرف اصفهان گردید؛ ابتدا به فرماندهی گروهان منصوب و سپس به عنوان فرمانده گردان انتخاب شد و در عملیات های خیبر، بدر، قدس، عاشورا و نهایتا در عملیات بزرگ والفجر 8 معروف به عملیات فاو شرکت کرد. سید و گردان تحت امرش در تاریخ 10/2/65 در منطقه دریاچه (حوض نمک) در داخل خاک عراق تحت محاصره دشمن قرار گرفتند و جز عده ای قلیل، تمامی رزمندگان از جمله این سردار شهید چون جد بزرگوارش امام حسین (ع) مظلومانه به شهادت رسیدند و سرانجام با گذشت حدود چهارده سال از شهادتش بقایای پیکر او به خانواده اش رسید و با آمدنش جوششی دیگر در سینه رهپویان شهادت ایجاد شد.

بخشی از دل نوشته شهید «منصوری»: خدا شاهد است دنیا گذرگاه است، بیایید در این راه و در این گذرگاه توشه خوبی برداریم. عزیزان! شهادت خیلی شیرین است، موقعی که در راه خدا باشد. زمانی که مرگ با شرافت است، چرا در این دنیای فانی با عزت نمیریم تا در آن دنیا ذلیل و خوار باشیم، چرا در آخرت سرافکنده پیش سرورمان حسین (ع) سر به زیر باشیم و همچنین دوستان تمام این چراها و چراهای دیگر را یک چیز حل می کند، مرگ با شرافت، مرگ با عزت، مرگ در راه خداوند تبارک و تعالی همین و بس.