محفل های ادبی اغلب به دلایل مختلفی برپا می شوند. گاه بهانه این دور هم جمع شدن های اهالی قلم و علاقه مندان به ادبیات، بزرگداشت یکی از بزرگان این حوزه می شود و گاهی هم بهانه ای برای خوانش شعر، داستان یا نمایشنامه. البته هر از چندی هم بهانه شان برگزاری جلساتی می شود که از آنها با عنوان جلسات نقد و بررسی کتاب یاد می شود. جلساتی که در آنها جمعی از نویسندگان، مترجمان و علاقه مندان گرد هم آمده و درباره نقاط ضعف و قوت اثری مشخص با مدیریت یک یا چند منتقد صحبت خواهند کرد. البته اغلب ما می دانیم که جلسات نقد و بررسی آثار چگونه جلساتی هستند و در حالت آرمانی آنها به چه بهانه ای برگزار می شود. اما مساله ای