ناسا در سال 1989 برای پاسخ به تقاضای مکرر جامعه علمی، کار روی طراحی و اعزام کاوشگری به مقصد پلوتو را در دستور کار خود قرار داد. نخستین کاوشگر نامزد، در همان سال با عنوان «پلوتو-350» معرفی شد. این کاوشگر 350 کیلوگرمی چهار ابزار علمی داشت که مشخصا برای عبور از کنار پلوتو و شارون طراحی شده بود.

در بهار 1992، پایگاه پژوهشی JPL ناسا طرح کاوشگر «تیزپرواز پلوتو» (PFF) را پیشنهاد کرد. PFF کاوشگر کوچکی با وزن فقط 35 تا 50 کیلوگرم (ازجمله هفت کیلوگرم ادوات علمی)، با هزینه تمام شده ای کمتر از 500 میلیون دلار بود که در قالب دو فضاپیمای مجزا به سوی پلوتو فرستاده می شد. همین ایده بود که در بادی امر