دولت پس از کسب موفقیت در عرصه بین المللی، در عرصه داخلی و در حوزه موسیقی باید روی دو مسئله متمرکز شود؛ کپی رایت و لغو کنسرت ها. امروزه به خاطر پیشرفت فناوری های ارتباطی و دسترسی همگان به اینترنت، رعایت کپی رایت نه تنها در ایران بلکه در کل جهان دچار چالش شده است. انتشار آثار هنرمندان در فضای مجازی به صورت رایگان و بدون پرداخت حق و حقوق آنها به یک معضل جدی برای تولیدکنندگان این عرصه تبدیل شده است و حتی گاهی به نظر می رسد دولت ها نیز از مقابله با این معضل ناتوانند. باوجوداین دولت باید تلاش کند تا کپی رایت در ایران به رسمیت شناخته شود زیرا تنها فعالیت های هنری ای که برای اهالی موسیقی بازده مالی دارد، فروش آثار و برگزاری کنسرت است و به همین دلیل بدون پرداخت حق هنرمندان، کار آنها متوقف خواهد شد. از طرف دیگر رعایت نشدن کپی رایت باعث می شود دیگر کسی در حوزه هنر سرمایه گذاری نکند. بنابراین لازم است دولت در این زمینه اتاق فکر تشکیل دهد و برای رفع این معضل به اشکال مختلف تلاش کند. در زمینه برگزاری کنسرت ها نیز می توان گفت اعطای مجوز برای برگزاری یا لغو یک کنسرت تنها باید زیرنظر یک نهاد و آن هم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باشد. این یک بام ودوهوایی در حوزه کنسرت های موسیقی به این شکل که یک نهاد دستور برگزاری کنسرت را بدهد ولی نهاد یا افراد دیگری باشند که کنسرت را لغو کنند و مانع برگزاری آن شوند، هم به گروه های موسیقی و هم به فرهنگ جامعه آسیب می زند. مدیریت این موضوع باید توسط دولت انجام گیرد. دولت می تواند در این زمینه قاطعانه برخورد کند زیرا همان طور که اشاره شد، گروه های موسیقی اموراتشان را از طریق همین برگزاری کنسرت می چرخانند و لغو کنسرت یعنی پایان کار هنری. حتی می توان گفت امروز در ایران گروه های موسیقی کمترشناخته شده، نیاز به حمایت هم دارند و نه تنها باید اجازه داد این گروه ها کنسرت برگزار کنند و از طریق کپی رایت حمایتشان کرد بلکه دولت می تواند حمایت های دیگری نیز از آنها داشته باشد.