آدم بعضی خبرها را که می خواند داغ دلش تازه می شود! من حدود 5 سال در دو کتابخانه شهر تهران که زیر نظر نهاد کتابخانه ها بود، کارگاه ادبی داشتم و در این سال ها، بارها شاهد این بودم که بهترین کتاب های ادبی که از لحاظ تخصصی «مرگ» ندارند در «وجین سالانه» جمع آوری و راهی ناکجاآبادی می شدند تا خمیر شوند و در عوض کتاب های زمان گذشته رایانه و پزشکی، که لااقل 15 سال از زمانه عقب بودند، به عنوان کتاب تخصصی در کتابخانه ها می ماندند! البته الان بحث من بر سر نوع وجین نیست بلکه صحبت بعد از وجین است که کتاب ها خمیر می شدند و این در حالی بود که طرح وجین برای پیشگیری از انباشتگی کتابخانه ها و کمبود جا پیشنهاد می شد، در حالی که خیلی از استان ها با کمبود کتاب مواجه بودند. به چه میزان؟ بشنوید از مدیرکل کتابخانه های استان بوشهر: «طبق سند چشم اندازی که توسط نهاد کتابخانه های عمومی کشور تدوین شده است در استان بوشهر با جمعیتی حدود یک میلیون نفر باید 4 میلیون جلد کتاب در قفسه کتابخانه ها موجود باشد که در حال حاضر تعداد 800 هزار جلد کتب در مخازن کتابخانه ها در دسترس مراجعان قرار دارد.» یعنی فکر می کنید آن کتاب هایی که با نظرات شخصی مسئولان کتابخانه های آن دوره و اغلب به دلیل دانش قلیل شان در این حوزه، وجین و خمیر می شدند، نمی توانستند کمبود کتاب کتابخانه های بوشهر را حل کنند؟ فکر می کنید در همین یک حوزه مشخص، در آن سال ها، چقدر به سرمایه های مادی و معنوی کشور، ضرر وارد شد؟