حسن نمایش شنیدن نوشته و کار امیررضا کوهستانی مثل دیگر کارهایش در اینجاست که مخاطب را میخکوب می کند. او روالی را در این سال ها پیش گرفته که پیوسته حداکثر مخاطبانش را به چالش می کشاند و این چالش به شکل شهودی و حسی ما را به کشف نکاتی رهنمون می کند که درواقع جزء چالش های زندگی اند و هر انسانی ممکن است در طول زندگی اش بارها دچار آنها شود. همین شنیدن یک رویداد که بیشتر می تواند توهم و دروغ باشد تا واقعیتی قابل استناد که بارها آدم ها و زندگی هایشان را ازبین برده است، نکته ای ظریف و قابل اعتناست. اینکه ماجراهایی بدون دلیل و منطق نقل قول آدم ها می شوند و هیچ گاه سندیتی ندارند! اینکه در خوابگاه دانشگاهی