اینجا، در دنیای مجازی همه اتفاق ها به شکلی ساده انگارانه فرم و محتوا می گیرند. پیچیده ترین نظریه های روشنفکری به شعرهای عاشقانه منتهی می شود و ناب ترین شعرهای عاشقانه به داستان های پاورقی مجلات عامه پسند می رسد. نوعی ساده انگاری روزمره که می تواند پیچیده ترین نگاه و تفکر را به یک سادگی ملموس بکشاند. نرم افزارها هم آمده اند تا این مسیر را تسهیل و تسریع کنند انگار. با هر جمله ای که در گروه های مجازی رد و بدل می شود، این غلبه احساس بر تفکر دوباره جان می گیرد و نقل قول هایی از چهره های همیشگی در روند این تکرارهای روزمره دست به دست می شود. این تکرار پذیری و تکرار خواهی مثل یک اهرم قرار است فشار را از روی ذهن و جسم روزمره بردارد و آب خنکی باشد در گرمای طاقت فرسای میانه تابستان.