حضرت علی(ع) می فرماید: کتاب، باغ و بوستان دانشمندان است و همو می فرماید کتاب غذای روح بشر است. همان گونه که اگر مادر نباشد جسم انسان رشد نمی یابد، اگر کتاب هم نباشد روح بشر پرورش نمی یابد.

اهمیت کتاب به حدی است که در نزد ما مسلمانان هرگاه واژه کتاب به طور کلی به کار رفت دلالت بر قرآن می کند، کتابی که برای هدایت عالمیان نازل شده است و آن را خلقت مکتوب نامیده اند. نخستین انقلاب ارتباطی زمانی پدیدار شد که انسان به خط آشنایی یافت و با خطوط میخی توانست روی سنگ و لوح های گلی بسیاری از یافته های خود را برای آیندگان به یادگار بگذارد. سپس روی برگ پاپیروس و پوست حیوانات و سرانجام کاغذ، به وسیله قلم نی، قلم پر، قلم فلزی و سپس مداد و خودنویس و خودکار به سهولت نوشت.

اختراع چاپ در قرن پانزدهم میلادی امکان نشر کتاب را در شمارگان بالافراهم کرد و آگاهی و دانش را به میان عموم مردم برد.

سواد آموزی در سطح کلان به وسیله کتاب امکان پذیر شد و از آن جا که بهترین فرصت برای آموختن در دوران کودکی و نوجوانی و آغاز جوانی است، این جوانان هستند که بیشترین فایده را از مطالعه کتاب می برند تا به گنجینه دانش بشری که در طول چندهزارسال گرد آمده است دست یابند و نیز از گنجینه خرد قدسی که در قرآن کریم است برای سعادت این جهان و رستگاری آن جهان بهره گیرند.

خوشتر ز کتاب در جهان یاری نیست

در غمکده زمانه غمخواری نیست

هر لحظه از او به گوشه تنهایی

صد راحت و لیک هرگز آزاری نیست

(جامی)