سرنوشت کشور ما خواسته یا ناخواسته به نوع نامرغوب انرژی یعنی انرژی فسیلی گره خورده است. بیشتر کشورهای نفت خیز، این انرژی فسیلی را یک نعمت الهی می پندارند و در چند دهه گذشته از مواهب آن بهره مند شده اند، اما به تدریج پی برده اند که ناف اقتصاد کشور با نفت بریده نشده، همچنان که پیش از اکتشاف و استخراج نفت و گاز، مردم با کار و تولید خود زندگی می کردند و چرخ اقتصاد را به گردش درمی آوردند. پس از سپری شدن دوران نفت، ناگزیر باید به اصل خود بازگشت؛ ذخایر زیرزمینی حوزه های نفت و گاز هرقدر هم بزرگ باشند، درنهایت محدودند و با برداشت روزانه چند میلیون بشکه به زودی به پایان می رسند. حتی پیش از تمام شدن نیز