«کالیبان و ساحره» نام دو شخصیت نمایش نامه «طوفان» شکسپیرند. کالیبان برده شورشی ضداستعمار که دست از مقاومت برنمی دارد؛ نمادی از «جسم و بدن پرولتاریای جهانی». ساحره که شکسپیر او را در پس زمینه نگه می دارد: محو او از صحنه نمایانگر شروع اهلی کردن زنان است، ربودن آگاهی زنان نسبت به تصمیم گیری درباره تولید مثل، تبدیل مادرانگی به کار اجباری، پایین آوردن ارزش کار بازتولیدی و رشد گسترده تن فروشی به دلیل سلب مالکیت زمین های اشتراکی. نام های کالیبان و ساحره هم جنبه نژادی و جنسی منضبط کردن بدن ها توسط سرمایه را با یکدیگر تلفیق می کنند و هم چهره های عامی و نافرمانی را که در مقابل آن دست به مقاومت می زنند. در کتاب «کالیبان و ساحره» ساحره مرکز صحنه را اشغال می کند.