دکتر جلالی، نماینده مردم شاهرود و رئیس مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی، با نقد روش برنامه نویسی در ایران، گفت: «برنامه نویسی در ایران، انشاءنویسی است». وی که در نشست هم اندیشی برای تدوین برنامه ششم در بخش میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سخن می گفت، با اشاره به اینکه برنامه های نوشته شده، بیشتر کیفی و شرح گونه و فاقد کمیت و آثار و برون داد قابل ارزیابی است، گفت: «هر سازمان، سعی می کند چند پاراگراف در برنامه داشته باشد، که بیشتر امور کیفی و غیرقابل ارزیابی است». او با اشاره به اینکه، بدون نتیجه و دستاورد خاصی در پایان برنامه، در برنامه بعدی باز همان انشاء های پنج سال قبل تکرار می شود، گفت: «الان یک بحث بین نمایندگان مطرح است که اصولاآیا نوشتن برنامه لازم است یا خیر؟ ارزیابی پنج برنامه توسعه تاکنون، این اندیشه را قوت بخشیده که چه نیازی هست ما برنامه بنویسیم؟».