مادلین البرایت، وزیر امور خارجه آمریکا، در سال های 1997 تا 2001 و مدرس دانشگاه جورج تاون، نوشتاری را در اختیار شبکه «سی ان ان» قرار داده که نشان دهنده نگاه مثبت او به توافق با ایران است. او در دو بند مخاطرات و تهدیدها را برشمرده و در بند پایانی این مذاکره را برد- برد نامیده است. متن زیر چکیده نوشته او است.«همیشه به دانشجویانم می گویم که سیاست خارجی، [بیشتر] متقاعدکردن کشورهای دیگر است تا چیزی که شما می خواهید آن را انجام دهند. رابطه ایران و آمریکا از سال 1979 و ماجرای گروگانگیری در شرایط دشمنی است. تجربه دوران حضورم در قدرت نشان داد که وقتی ما آماده گفت وگو بودیم، ایران هنوز به آن آمادگی نرسیده بود و نتوانستیم دیوار بی اعتمادی میان دو کشرو را برداریم. این تجربه، من را به این سمت برد تا به رویکرد واقع گرایانه ای در موضوع رابطه با ایران دست یابم، اینکه تغییر، یک شبه در رابطه میان دو کشور رخ نخواهد داد. این تجربه من را قانع کرد که توافق هسته ای میان قدرت های جهان و ایران یک ابتکار خردمندانه دیپلماتیک است.نخست اینکه کابینه اوباما و اعضای کنگره باید بر اجرائی شدن این توافق نظارت داشته باشد. نکته دیگر به رسیدن به قدرت بازدارنده در منطقه بازمی گردد، این مهم در دیدارهای اوباما و سران عرب منطقه در کمپ دیوید اتفاق افتاد. ماه آینده نیز پادشاه عربستان برای گفت وگوی بیشتر به واشنگتن می آید.نکته سوم نیز بر ضرورت رسیدن بر توافق و حفظ این دستاورد تاکید دارد. اینکه چهره های سیاسی عالی رتبه در ایران و آمریکا به توافق هسته ای رسیده اند، نکته ناچیزی نیست. حالادو طرف برای ساخت روابط و بهبود شرایط فرصت بهتری پیش رو دارند.ایران کشوری است که در آن رویکردهای مختلف سیاسی - از محافظه کاران تا اصلاح طلبان - وجود دارند. کشوری که در آن، هم نبود تمایل به هم گرایی با جامعه بین الملل و هم طبقه علاقه مند به گفت وگو با جهان، به چشم می خورد. رد این توافق به ایزوله شدن هر چه بیشتر آمریکا و به قدرت رسیدن تندروها در ایران منجر خواهد شد و در واقع یک شکست استراتژیک به شمار می آید. آن هم در شرایطی که این توافق در واقع یک جهش جسورانه دیپلماتیک است؛ فرصتی که نباید از دستش بدهیم.