بند اول نامه، که به سه صفحه میرسید، خیلی محشر از آب در آمد. نوشتم که 29 سال دارم و نوه اونوره دومیه هستم. نوشتم که به تازگی از ملک کوچک پدری خود در جنوب فرانسه، به دنبال مرگ همسرم راهی امریکا شده ام تا به طور موقت- این موضوع را روشن کردم - با یکی از خویشان علیل خود زندگی کنم. نوشتم که نقاشی را از دوران کودکی شروع کردم اما به نصیحت پابلو پیکاسو، که یکی از صمیمی ترین و عزیز ترین دوستان پدر و مادرم بود، هیچگاه نمایشگاهی دایر نکرده ام.