آقایی حدودا 60 ساله با کت و شلوار از نرده ها بالارفته و حالاآن بالاایستاده. انگار تازه خوشش آمده باشد. شاید هم مانده که چطور بپرد. حدس دوم درست است چون یک آقای دیگر می رود سراغش و دست مرد مسن را می گیرد و کمکش می کند تا پایین بیاید. چند دختر جوان هم که بهشان می خورد دانشجو باشند، یکی یکی خم می شوند تا از زیر نرده رد شوند.

فشار را اول در کمرم حس می کنم. بعد در گردن. فشار گردن شدیدتر است. تق و توق صدای مهره ها بلند می شود. خودم را می کشم آن طرف نرده. از فضای خالی تنگ. این مدلش زنانه تر است. پریدن از بالای نرده، چابکی بیشتری می خواهد و صدالبته لباس راحت تر. اما همین که آدم از نرده آبی رنگ