1 - باید سطح، عمق، حیطه، ابعاد، جهت گیری و بالاخره اولویت های نفوذ به درستی شناسایی شود. 2 - اگر موارد مذکور در بند 1 به خوبی تبیین و شناسایی نشود ممکن است توسط عوامل نفوذی دشمن بحث نفوذ و برخورد با نفوذ دشمن: یا به ضد خود تبدیل شود و به نفوذ بیشتر عوامل دشمن در عرصه های تصمیم گیری و تصمیم سازی نظام بینجامد. یا توسط افراد کم درک و کم بصیرت و یا بی بصیرت (به اصطلاح طبقه روشنفکر) و مطبوعات وابسته، به انحراف کشیده شود. یا حساسیت خود را از دست داده و به تدریج فرهنگ مبارزه با نفوذ به فراموشی سپرده شده و مردم تحت تاثیر برنامه های نفوذ، تغییر رفتار و اندیشه را کاملا پذیرفته باشند. یا به مسئله ای جناحی، حزبی و سیاسی تقلیل جایگاه پیدا کند.

یا به ابزاری برای متهم سازی یکدیگر تبدیل شود.

یا به حربه ای جهت تفرقه بین مردم و تحقق پروژه دوقطبی سازی مبدل شود.

یا...

3 - امروز توطئه جنگ نرم دشمن به «پروژه نفوذ» تبدیل شده است.

4 - برخی از دولتمردان، تحت تاثیر تمایلات حزبی و جناحی با استهزا و استخفاف نهادهای امنیتی که با عوامل نفوذی برخورد می کنند قصد دارند ضمن عادی سازی نفوذ، مردم را با خود همراه کرده و موانع نفوذ فرهنگی شیطان بزرگ را از پیش پای پروژه بردارند.

5 - عرصه های مختلف نفوذ عبارت است از:

نفوذ فرهنگی

نفوذ سیاسی

نفوذ امنیتی

نفوذ اقتصادی

6 - خطرناک ترین حوزه نفوذ، نفوذ فرهنگی است که تحت عنوان جنگ نرم یا میکرو پلیتیک میلها و یا تاثیرگذاری بر اندیشه مردم کشور هدف (ایران) از آن یاد می شود.

7 - بهترین، موثر ترین، کم هزینه ترین و دلپذیرترین راه برای موفقیت بیشتر نفوذ فرهنگی قطعا نفوذ اقتصادی است و به عبارت دیگر، شیطان بزرگ برای تحقق امیال شیطانی خود و تغییر رفتار مردم، از راه نفوذ اقتصادی و شکم مردم است.

8 - از آنجا که هدف مطلوب شیطان بزرگ از انواع نفوذ، تسلط بر منابع حیاتی و غارت ثروت های کشور هدف است،

بی تردید حتی اگر آنان دنبال نفوذ فرهنگی و سیاسی و امنیتی هستند، هدف غایی و نهایی شان اقتصاد است چرا که در چارچوب فلسفه غرب آن چیزی که اهمیت محوری دارد زندگی مادی و ترویج مصرف بیشتر و در نتیجه وابستگی بیشتر به الگوهای وارداتی است.