سفر به ایلام همان قدر که سخت بود، شیرین بود و پر دستاورد چرا که از نزدیک پهنه های عظیم بیابان هایی را دیدیم که تا دیروز درگیر آتش جنگ و ویرانی بود و حالاشده بود یک جنگل واقعی. آن سوتر هنوز داشتند با دستگاه های مین کوب، منطقه را پاکسازی می کردند و درست در کنارش جنگلی رسته بود. جنگلی با درختانی دو تا سه متر که تنها سه سال عمر داشت. به نظر می رسد الگوی ایلام می تواند برای تمامی کشور- البته به شرط آنکه در هر منطقه بومی شود- نسخه ای باشد برای زخم های کهنه اما تازه سر باز کرده ای چون «ریزگردها»، «بحران آب»، «خشکسالی»، «سیل» و «کاهش سطح پوشش گیاهی و جنگل»: نتیجه ای که در گرو همدلی و همزبانی تمام دستگاه های اجرایی و قوای مختلف و نیز همراهی مردم استان ایلام با منابع طبیعی میسر شده است.