اکنون ما وارد دورانی شده ایم که زمان تصمیم گیری درباره رسانه های دولتی یا رسانه های وابسته به بودجه حاکمیتی است. در قانون اساسی این حق فقط به شکل انحصاری در اختیار صداوسیما قرار گرفته است. با تلویزیونی که خط و مشی حاکمیتی دارد مخالف نیستم اما یک یا دو کانال کفایت می کند. اما با تحولاتی که در روند ارتباطات جهانی صورت گرفته، نیاز داریم همانطور که هواپیمایی خصوصی به وجود آمد، تلویزیون خصوصی هم به وجود بیاید.

لازم است در مدیریت رسانه تجدید نظر شود. حفظ کردن یک جریان حاکمیتی که بتواند هر سه قوا را در کنار آرمان های فرهنگی نظام پوشش بدهد، کار سختی است و نیاز به مدیریت جامع دارد.