بساط بی رونق دستفروشان پیاده رو 17 شهریور، در نزدیکی های سال جدید، مشتری پسند شد تا روزگار ناخوش احوالشان، دم دمه های عید کمی خوش آب و رنگ شود.

برای همین، این روزها اگر مسیرتان به خیابان «پیروزی»، «جمهوری»، «امام حسین» و «میدان خراسان»، «تجریش» و «ولیعصر» رسید، از این همه شلوغی و ازدحام تعجب نکنید، این البته حال و روز بیشتر خیابان های تهران است، فرقی نمی کند، شمال شهر باشد یا جنوب شهر، شرق و غرب هم حال و روزشان با هم توفیری ندارد... نزدیکی های عید که می شود، هر چقدر که بساط بگیر و ببندهای کاسبی های سیار داغ تر شود به همان اندازه هم تعداد مشتری ها بیشتر و بیشتر می شود، آنقدرها که پای مسافران به نیمه های خیابان ها باز شده و مجالی برای تردد کلافه کننده ماشین ها نمی ماند. بعضی دستفروش ها هم شلوغی رونق خود را به اطراف خیابان ها کشانده اند تا اگر سواره ای مثلا هوس خرید آجیل شب عید به سرش زد، نگرانی جای پارک را با چند دقیقه معطلی میانه خیابان، فارغ از بوق های ممتد و داد و بیداد راننده های پشت سرش، بی حساب کند. این روزها البته چهره دستفروشی های مردانه و زنانه روی همه جای این شهر سایه انداخته است، اما خیابان ها بیشتر در قرق مردهاست و زیر زمین هم این زن ها هستند که در واگن های شلوغ و پر ازدحام، گوی سبقت را از مردها ربوده اند.

بنابراین چه زیر زمین باشید و چه روی زمین، حتما تنتان به ترافیک سنگین «آدم ها» و «خودرو ها» خورده است... جنس هایشان هم با خریدهای دم عید جور شده است، در بساطشان از ماهی و سبزه شب عید پیدا می شود تا لباس و کفش و پارچه و کتری وقوری و هر آنچه که فکر می کنند ممکن است خواسته اش از ذهن رهگذری بگذرد. عابران هم البته به همین «آمد و شدها» و «شلوغی ها» و «داد و بیدادهای» حراج های مانده و نمانده شب عید خو گرفته اند... اصلا خیلی هایشان سرشان درد می کند که نزدیکی های عید چه چیزی بخواهند و نخواهند، در میان این همه شور و حال، زندگی کنند، شاید سال جدید برای بیشترشان با بوی دستفروشی و بساط های نصف و نیمه شان در پیاده روها و خیابان ها، عید می شود...