«لانتوری» با سرعتی توفانی و سبکی غیرخطی اثر دیگری از رضا درمیشیان (کارگردان فیلم «عصبانی نیستم!») در مورد درماندگی بخشی از جوانان ایرانی است که فکر می کنند از حقوق شهروندی محروم اند.

این فیلم اجتماعی در مورد قصاص و قوانین است، اما درعین حال فیلم به صورت کلان به موضوع «نقطه نظر» و غیرقابل اطمینان بودن تشریح نیز می پردازد.

فیلم ادعا دارد که گزارشی از یک جنایت شوک آور است. به نظر می رسد که «لانتوری» از لحاظ سبکی الهام گرفته از jump cut های ژان لوک گدار و فتومونتاژهای فیلم «بدو لولابدو» اثر تام تایکور است و همچنین شاهکار کامران شیردل «اون شب که باران اومد» (1961) که با استفاده از مصاحبه و گزارش های رسانه ای توصیف های متضادی از یک اتفاق ارائه می داد.